rozstanie

rozstanie nie mów o rozstaniu wspomnienia popękają wśród naszych słońc łzy zastygną pomiędzy wersami "miłość cierpliwa jest" rozmowy żyją wspólnym uśmiechem nie popędzaj wskazówek róże nie mają kolców żonkile nie zwiędły puls ma dwa domy dwie cierpliwości tylko chodzą innymi ulicami ale księżyc koło srebrnego świerku patrzy tymi samymi oczami rozśpiewany głos znajomy bliski "że ktoś... czeka, tęskni, samotny..." do zobaczenia moje rozstanie 3 września 2015 r. G.Izabela Z.

Napisz do autora « poprzedni ( 560 / 885) następny » grazyna dodany: 2015-09-04, 08:55:35 typ: życie wyświetleń (904) głosuj (74)

babajaga	2015.09.07; 22:02:47
Bardzo ładnie :)+

sylen	2015.09.04; 22:41:04
Pięknie Grażka☺ plus

stokrotka33	2015.09.04; 20:28:53
Ładnie napisałaś Grażynko. Kiedy rozmowy żyją wspólnym uśmiechem, chce się, żeby ten czas trwał i trwał. Wtedy róże nie mają kolców, żonkile nie więdną i pięknie, śpiewająco jest w blasku księżyca. Pozdrawiam Cię serdecznie Grażynko i życzę Ci radości w sercu :):)

zeska winij	2015.09.04; 15:09:35
a może jest tak, że rozstania zbliżają, przynajmniej duchowo +

Super-Tango	2015.09.04; 14:34:57
Dobry, uczuciowy, poruszający, refleksyjny wiersz+) Pozdrawiam serdecznie

Anna z	2015.09.04; 10:53:50
Pięknie+ pozdrawiam

Miro	2015.09.04; 09:49:22
Chyba nie rozstajesz się z nami, Grażyno? Takie piękne wiersze piszesz :) +