Innowiercy

Innowiercy Powiedziałeś, żebym uwierzyła w to, że jesteś i będziesz, nawet gdyby miał skończyć się świat, przy mnie. Więc bywam zawsze chwilę przed snem, zamknięta w obietnicy, która łasi się do pościeli, jednak nienamacalna, wypala jak przekleństwo. Może jesteś ukryty w bólu i aż tak dotrzymujesz przyrzeczeń, że trwasz przy mnie każdego dnia, każdej sekundy. Jeśli to prawda, wiedz, że stoję z otwartymi ramionami i czekam, a dobry Bóg za karę zsyła mi tlen.

Napisz do autora « poprzedni ( 42 / 229) następny » okno dodany: 2017-10-23, 18:14:37 typ: tęsknota wyświetleń (363) głosuj (151)

lucja.haluch	2017.10.23; 18:54:19
Czekanie, trwanie i ..jak to jest..Plus+ Pozdrawiam..

112dzwonicwnaglychprzypadkach	2017.10.23; 18:48:39
podoba mi się. zakręcony, takie lubię:)

Anna z	2017.10.23; 18:46:43
Ciekawie napisany wiersz, pełen wiary i niewiary w miłość w sens istnienia. Czy zycie jest dane za karę? Czasem tak sie właśnie wydaje. +